در زلزله ۲۱ مرداد ۹۱ اهر و ورزقان در مناطق روستایی بیشتر خانه ها فاقد سیستم های مقاوم در برابر زلزله بودند. این خانه ها اکثراً کاه و گلی بودند. بعضی از خانه ها هم آجری بدون شناژهای قائم و افقی بودند. خرابی این نوع خانه های غیر استاندارد برای جامعه مهندسی کاملاً بدیهی می باشد. ولی آیا خانه های تازه ساخته شده در شهرها واقعاً مقاوم خواهند بود؟ در صورت بروز زلزله های شدید چه فاجعه ای در شهرها و کلان شهرهای ایران رخ خواهد داد؟

در ایران از نماهای سنگی و آجری به طور فراوان استفاده می شود. علاوه بر هزینه های بالای این نوع نماها خطر سقوط این نماها بر سر عابرین از بزرگترین ایرادات این نوع نماها می باشد.

 در شهرهای ایران اکثراً سطح اشغال ساختمان ها بیش از حد استاندارد می باشد. تراکم هم به همین منوال است. کوچه ها و خیابان ها باریک می باشند. شهرهای ما طراحی نشده اند.بدلیل عدم اتصال دیوارهای پیرامونی به سازه (نداشتن نبشی‌کشی) دیوارهای آجری از قابهای فولادی بیرون پریده و یا دچار ریزش خواهند شد. اگر زلزله ای نه چندان شدید و یا شدید بیاید تنها آمار کشته شدگان در پیاده روها ومعابر تاسف بار خواهد بود. سقوط نما های سنگی و آجری، سقوط دیوارهای سفالی، سقوط پنجره ها و شیشه ها در این گذرهای باریک فاجعه بار خواهد بود. 

اگر زلزله مخصوصاً شب رخ دهد هزاران نفر فقط زیر تیغه های سفالی جداکننده داخل واحدها کشته خواهند شد. راه پله ها خطرناکترین محل های ساختمان ها می باشند. خیلی ها به این امید که خواهند توانست از آپارتمانها فرار کنند، در راه پله ها گیر خواهند کرد و احتمالاً کشته خواهند شد.

آتش سوزیهایی که لوله کشی گاز به بار خواهد آورد وحشتناک خواهد بود.

ریزش و یا واژگونی کامل دیوارهای محوطه مثل دیوار محوطه مدارس که در روستاهای ورزقان مشاهده می شود در شهرها نیز تکرار خواهد شد.

ضعف های اجرایی ساختمان های بتن آرمه و فلزی انواع خرابیها را به بار خواهد آورد. مخصوصاً ساختمانهایی که به طور غیر رسمی ساخته می شوند و یا ساختمانهایی که ناظران به ندرت به آنها سر می زنند یا حتی تا پایان کار آدرسش را نمی دانند دچار خرابیهای زیادی خواهند شد.

ریزش دیوار محوطه یک مدرسه نوساز(۱۳۸۹)

فاصله زیاد خاموتها در انتهای ستون و احتمالاً کیفیت بد بتن

"We say that earthquakes don’t kill people, buildings do”